woensdag 1 januari 2014

Almost at the end of the trip :(


Hallootjes allemaal,

Hier waarschijnlijk mijn laatste post over onze vakantiereis tot ik terug in PE ben :( 

Dinsdag 24 december
Vandaag zijn we dan naar Pretoria gereden. Redelijk gemakkelijk, eens een keer geen enkel probleem op de weg. En natuurlijk omdat het kerstavond is, reden we met kerstmuziek aan. Wat een vreemde ervaring om te horen over vallende sneeuw en een slee met rendieren als je bij volle zon en superwarm aan het rijden bent. Dan inchecken bij de hostel en op naar de Pretoria National Zoological gardens. Eens daar binnen bleek dit een enorm schrale dierentuin te zijn. Dieren zelfs in kleinere hokjes dan bij ons. Dat was dus wel een beetje een teleurstelling. Naar de zoo gaan in Zuid-Afrika (of Afrika) doen we dus nooit meer. Daarna wilden we naar het Voortrekkersmonument, maar dat was niet meer open. Dus hopen dat het morgenvroeg toch nog open is, zodat we toch nog kunnen gaan.
Dan op zoek naar een restaurant dicht bij onze hostel. Dat werd dan Hombaz, een restaurant waar we nog buiten konden zitten met Afrikaanse Cuisine. Hm, lekker.

Woensdag 25 december
Vandaag, Kerstdag, zijn we weer met kersttoeters en bellen op weg gegaan. Dit keer naar Jo’burg. Eerst nog even gekeken of het Voortrekkersmonument open zou zijn, helaas niet. Maar we hebben het toch van ver gezien é. Dan dus richting ons hotel. Daar aangekomen beseft dat het echt poepchique was. En omdat er niets anders te doen, hebben we maar lekker lam in onze hotelkamer gelegen, roomservice besteld en genoten van het snelle internet. ’s Avonds zijn we dan in het restaurant van het hotel gaan eten om daarna even lekker in bad te gaan en Disney channel te kijken vanuit ons zalig-goed-liggende-bed.

Donderdag 26 december
2de kerstdag. Nu ja, niet dat we het gevoel hadden dat het kerst was, maar toch, vermelden we dat maar even. Vandaag de dag begonnen met het Apartheid museum te bezoeken. Super goed museum, maar je wordt er wel van de eerste moment stil van. Zo begon het bij de entree waar je je ticket moest laten zien. Dan werd je, willekeurig verdeeld op je ticket, door de blanke of niet-blanke gang gestuurd. Ik was blank, Marijke is vanaf nu niet-blank. Daarna heel veel verhalen gelezen over de apartheid en natuurlijk was ook de tijdelijke exhibitie over Nelson Mandela zeer de moeite. Op het einde kon je dan een stok kiezen in een bepaalde kleur, die was dan verbonden met bepaalde principes van Mandela. Deze kon je dan in de tuin plaatsen wat een heel mooi beeld gaf. Omdat we hier wel van onder de indruk waren, wilden we toch even het huis van Mandela gaan bekijken. Maar in de straat aangekomen was het daar een drukte van jewelste en toeristisch, niet normaal. Het huis zag er vanop de straat niet meer uit als een huis, maar was echt een museum geworden, dus besloten we om naar de Cradle of Humankind te rijden om de Sterkfontein Caves te bezoeken. Super mooi, maar daar waren ook mini-gangetjes waar je moeilijk met de rugzak door kon. Maar neen, de gids had ons gezegd dat het geen probleem ging zijn. Nogmaals: GELOOF NOOIT EEN ZUID-AFRIKAANSE GIDS!
Dan wilden we nog naar het Lion and Rhino Park, maar helaas te laat. Dus dan maar terug naar ons hotel. Daar even andere kleren aangedaan die niet vuil en stinkend waren en dan de shuttle genomen naar Nelson Mandela Square. Hier zitten allemaal gezellig restaurantjes, waar we dan iets gegeten hebben om dan nog cocktails te gaan drinken in het Hard Rock Café. Wij, zo brave Europeanen als we zijn, geven achteraf braaf 10% fooi (zoals ook stond aangegeven op de menu), wat neerkwam op nog niet eens een euro tesamen. De ober sprong bijna door het plafond van blijdschap en wenste ons het beste nieuwe jaar en bier (Year en Beer) dat hij ons maar kon wensen. Allé, wat een euro al niet kan betekenen… 

Vrijdag 27 december
Dan vandaag nog eerst langs het Lion and Rhino park op safari, want ik heb er niet zo veel aan als ik zelf door zo’n parken moet rijden. Terug veel dieren gezien EN deze keer ook witte leeuwen en een bruine. Dus check op de Big Five list, nu alleen nog een luipaard. Maar naast de big five ook wilde honden, cheetah’s, de zebra, …
En dan op een lange tocht naar Kimberley waar we in La Casa Mia mochten verblijven. Dit is een guesthouse dat gerund wordt door familie van Connie en Gordon. Helaas was de familie er zelf niet, maar de guesthouse was wel enorm chique. Een filmpje kijken en moe maar voldaan het bedje in.

Zaterdag 28 december
Vandaag eerst genoten van een heerlijk ontbijtje, Spek met ei. Daarna vertrokken naar de Big Hole. Dit was vroeger mijngebied, waar je nu nog steeds kan bezichtigen. Ze nemen je dan mee onder de grond. Het lijkt alsof je kei veel honderden meters gaat gaan als je de gids bezig hoort, maar neen, het is eigenlijk maar één verdieping naar beneden. Dus nogmaals: VERTROUW NOOIT EEN ZUID-AFRIKAANSE GIDS! Maar nog steeds wel indrukwekkend en leuk. Rond het museum ligt ook nog een nagemaakt dorp van in die tijd. Wel fijn om door te wandelen. Je waant je echt in die tijd. Ik moest ook meteen aan Connie en Gordon denken omdat zij dit ook wel leuk vonden. Misschien toch een beetje PE aan het missen?
Omdat het echt enorm warm was en er voor de rest niet zo veel te doen was, zijn we dan maar terug naar het guesthouse gegaan om in en aan het zwembad te vertoeven. Zalig, tot je achteraf weer zo rood als een kreeft ziet. Gelukkig hebben we goede aftersun en voel ik er niet zo veel van. Nu alleen hopen dat het bruin en niet gewoon terug wit wordt.
’s Avonds even naar een restaurantje en dan terug relaxen met een filmpje.

Zondag 29 december
Vandaag Kimberley verlaten richting Upington. Hier gingen we eerst naar de Augrubies Falls. Helaas konden we niet op safari, maar misschien ook wel goed want het was daar nog warmer als in Kimberley! Dus met de auto door het reservaat was ook geen optie vermits airco met de ramen open niet echt werkt. Dus even snel de waterval checken en dan naar binnen rushen voor lunch te  eten. Na de lunch het hostel gaan zoeken en direct het zwembad in. Er had zich daar een hele gekleurde Zuid-Afrikaanse familie verzameld die het natuurlijk weer zeer fascinerend vonden dat zij ons een beetje konden verstaan en wij hen. Een kleine jongen vroeg dan waar in de wereld wij al geweest waren. Toen ik antwoordde: Ik heb bijna heel Europa gezien, vroeg hij: Ben je dan in Vegas geweest? Hm, niet echt nee.
Nog een paar oudere mannen van de familie gezien die zich allemaal heel beleefd kwamen voorstellen en die ons, geen vreemde bedoelingen natuurlijk, wel mee op restaurant wilden nemen. Dus wij maar vriendelijk gezegd dat we al eten voorzien hadden. We denken dat er een bordje met Single boven ons hoofd hangt.

Maandag 30 december
Vandaag zijn we dan van Upington naar Springbok vertrokken. Helemaal door de woestijn gereden. En neen, dat is niet overdreven, het was echt de woestijn! Dan langs een museum gereden dat helaas niet open was, dus maar naar het hostel dan. Daar ontdekt dat het jammer genoeg geen zwembad had, dus maakte ik mijn eigen zwembad maar door het bad te vullen met koud water en mijn voeten daar in te plonsen. Zo is het best nog wel aangenaam om een blog te schrijven.

Dinsdag 31 december
Vandaag aangekomen in Kaapstad om het Nieuwe jaar in te zetten. Een beetje teleurstellend dat er geen vuurwerk te zien was :( Maar ja... WIJ WAREN TOCH MAAR EEN EEN UUR EERDER IN 2014 mwuhahahaha

Woensdag 1 januari
Vandaag van Kaapstad naar Mosselbay vertrokken. In Hermanus gestopt onderweg om te problemen walvissen te spotten, maar helaas, ze waren al allemaal vertrokken :( Dan bij het hostel in Mosselbay aangekomen te horen gekregen dat we de volgende dag toch niet konden Cage diven met haaien omdat het volzet was. Losers! Jullie hadden beloofd dat het niet volzet ging zijn. Dus wij zeer teleurgesteld. Even langs het strand en door Mosselbay wandelen dan maar om dan in het hostel nog even in het zwembad te vertoeven, in het dorpje iets te gaan eten en dan in ons bed te kruipen. 


Vandaag vertrekken we dan naar onze laatste stop onderweg: Knysna. Het zit er nu bijna op :( 

Nog een GELUKKIG NIEUWJAAR allemaal! 

Zuid-Afrikaanse Groetjes, 
Els 

Geen opmerkingen: