Donderdag 19 december
Deze ochtend zijn
we eerst terug naar het Game Park in Spioenkop geweest, waar we te paard door
het park zijn geweest. Erg mooi. Ik had trouwens een zeer deftig paard. In
plaats van op de weg zijn behoefte te doen zoals al de rest, reed hij braaf
even het pad af door de bosjes om daar zijn behoefte te doen en dan mooi terug
te keren naar de weg.
Dan zijn we naar
Clarens gereden om het Golden Gates Higland national park door te rijden. Super
mooie bergen. In Clarens even geluncht omdat het aan het gieten was en dan door
gereden naar Drakensberg North Amphitheatre. ’s Avonds zijn we dan na het eten
in de hostel nog even in de sauna geweest. Gezellig. Bij de receptie was dan
een vrouw die ons voor gek verklaarde dat we de volgende dag naar Swaziland
gingen. Je moet toch ook even relaxen op vakantie. Maw geef ons geld voor een
gegidste HIKE! Wij dachten het niet!
Vrijdag 20 december
Deze ochtend vroeg
vertrokken naar Swaziland. Onderweg weer zeer mooie natuur gezien, veel
wegenwerken waar er halve wegen maar geen werken te zien waren en nogmaals
duizend bordjes met POTHOLES! Nog eens aan de kant gezet bij een
politiecontrole. Deze vroeg eerst mijn rijbewijs, zag dan dat ik Belg was, kwam
er een tweede, deze keer blanke, politieman bij. Vroegen ze achter mijn Traffic
register. Wij dus denken dat dat papieren van de auto zijn, dus zeggen dat we
enkel het contract hebben. Neenee, zegt meneer de politieagent dat ik naar een
traffic department moet om dat te gaan halen. Ok, meneer. We mogen doorrijden. Dan
kwamen we uiteindelijk aan bij de grens van Swaziland. Helemaal afgesloten,
duizenden politieagenten en geen instructies waar je heen moet. Omdat auto’s
mij begonnen voorbij steken om binnen te rijden, dus besloten we om deze maar
te volgen. Dan krijg je daar een papiertje in je handen, waarna je totaal niet
weet wat te doen met het papiertje. Even een vriendelijke politievrouw gevraagd
die ons dan kon zeggen dat we moesten laten stempelen en paspoorten
controleren. Bij de paspoortcontrole had ik bijna een hartaanval. Op de
luchthaven hebben ze blijkbaar een verkeerde datum in de stempel op mijn
paspoort gezet, waardoor ik dus eigenlijk het land al uit had moeten zijn.
Gelukkig had ik mijn visum nog waardoor ze mijn paspoort toch ok verklaarden.
Dan moet je voortrijden, terug parkeren om dan bij de douane van Swaziland nog
eens te laten stempelen. Ook daarna weer geen idee waar we heen moesten. Ok,
rijd maar gewoon naar buiten. Geen controle of niets, dus voor het zelfde geld
hadden we massa’s wapens bij. Even later kwamen we dan aan bij onze
backpackers, waar we een mooie kamer hadden waar eigenlijk 4 personen konden
slapen, eigen badkamer en een keukentje.
Zaterdag 21 december
Vandaag zijn we
naar Matenga Nature reserve geweest. Hier hebben ze zeer mooie watervallen, een
Swazi-Cultural village waar ze je een rondleiding geven en informatie over de
Swazi cultuur. Daarna kregen we nog enkele traditionele dansen te zien. Nog
even langs enkele lokale craftsmarket gereden. Supermooie dingen, maar allemaal
te fragiel om mee te nemen in de valies, dus dat was weer geld uitgespaard.
Even lunchen: veel te grote pizza, dus meer dan de helft meegenomen om ’s
avonds op te eten. Daarna reden we terug
naar de hostel, deze had een leuk zwembad en tuin, dus gingen we voor de rest
van de namiddag even zonnekloppen en zwemmen. Op een bepaald moment komen er
daar dan 4 superluide kerels in de tuin die zich bij de bar zetten. Wij ons
lichtelijk aan het ergeren dat onze rust weg was maar we hebben ons er over
gezet. Omdat het koud begon te worden gingen we dan maar even douchen voor het
eten. En toen we met onze pizza’s naar de keuken liepen, kwam één van die
kerels ons toch wel tegemoet zeker. Blijkbaar had hij geen vrienden meer en
wilden ze met ons poolen. Ja, ok, misschien, maar we gaan eerst eten. Tijdens
het eten kwamen ineens al die vrienden om de zoveel tijd eens vragen of we nog
naar beneden kwamen. Eigenlijk hadden we niet veel zin, maar ja… we hadden het
beloofd, dus wij naar de pooltafel. Moest ik eerst samen met één van de jongens
tegen 2 andere jongens. Super grappig hoe Zuid-Afrikanen pool spelen. Iedereen
speelt er maar een beetje op los, om bij alles wat eigenlijk niet mag te
roepen: SWAZI-RULES. Wat er dus op neer komt dat het dan wel mag. Zo heb ik
toch maar mooi de eerste 2 spelletjes gewonnen. Daarna nog even in de bar
blijven plakken omdat het toch gezellig was tot we ineens beseften dat het al
2u00 was en toch wel echt tijd was om te gaan slapen vermits we de volgende dag
naar Kruger vertrokken. Dus wij maar naar onze kamer voor een veel te korte nacht.
Zondag 22 december
Door de late avond
van de dag ervoor, was het ‘lichtelijk’ moeilijk om op te staan. Komt daarbij
nog dat we deze ochtend allebei zeer veel last hadden van de bijwerkingen van
onze malariapillen. Maar swat, wat moet dat moet, dus wij de auto in. Via een
andere weg gereden dan toen we heen kwamen. Veel kleinere grenspost, wat wel
handig was want je kon niet verdwalen en op 5 minuten was je binnen en buiten.
Ok, Swazi-stempel in orde, op naar de Zuid-Afrikaanse post. Wij naar binnen. Ik
geef mijn paspoort af waarop de home affairs-kerel van immigratie aan mij
vraagt of ik getrouwd ben. Ik zeg natuurlijk heel eerlijk nee. Hierop vraagt
hij waarom niet. Ik antwoord: omdat ze het nog niet gevraagd hebben? Ok, dan
vraag ik het wel. Hij laat ook zeer fier zijn vingers zien en het feit dat daar
nog geen trouwring aan zit. Ik zeg dat mijn mama dat niet zo grappig gaat
vinden dat ik in februari niet terug kom, dus dat dat niet zal gaan. Hij
reageert zeer droog: Zeg haar maar gewoon dat het wel eens tijd word. Ik denk
dus dat het gaat over mijn leeftijd, dus vermits Marijke een jaar ouder is, zal
hij haar wel vragen. Ondertussen kom ik al bijna niet meer bij van het lachen. Maar
nee, geen vraag aan Marijke. Wij willen naar buiten wandelen waarop de kerel
mijn gegevens vraagt. Hij begint naarstig te zoeken naar een papier om mijn
nummer te noteren. Ik dus maar lachend naar buiten lopen dat dat niet kan, uit
schrik dat hij zich sewes bedenkt en mij toch niet de grens over laat. Oh boy!
Helemaal verward
en in mijzelf aan het lachen dan maar doorrijden richting Kruger. Onze hostel
gevonden die zeer mooi en rustig is en dan naar het park gereden om een safari
vast te leggen. Mooi, morgen om 04u45 worden we opgehaald aan de hostel. Oh
boy, das wel heel vroeg. Dus wij snel terug naar de hostel, even een dipje in
het zwembad dat eigenlijk al net iets te koud was, eten, een lekker badje
genomen om dan mijn blog af te werken en in ons bedje te kruipen.
Maandag 23 december
Vandaag zeer vroeg
opgestaan om dan om 04u45 opgehaald te worden door de Safari-auto. Uiteraard
heel die auto vol met Hollanders. Enkele wel gezellig, andere niet zo. Eerst
door het park gereden, zeer veel gezien dat we al gezien hadden maar ook nieuwe
dingen zoals hyena’s en wilde honden. Ik
heb ook een suicide bird gezien. Super hilarisch! Die vliegt omhoog om dan te
stoppen en gewoon een vrije val te maken om dan doodleuk verder te vliegen. Dan
ontbijten, vermits dit in de prijs zat. Nog een krokodil gezien en verder door
het park. Daarna wilden we nog een safari boeken voor ’s avonds, maar was er
nog maar 1 plaats, dus gevraagd of ze ons wilden contacteren als er iets vrij
kwam.
Dan maar terug
naar de hostel om aan het zwembad hoopvol te wachten op een telefoontje dat helaas niet kwam. Dus gaan we zo meteen maar naar Spur want maandag = 2 burgers voor de prijs van 1!
Zo nu zijn jullie weer op de hoogte. Morgen gaan we een dagje naar Pretoria om daarna 2 dagen in een chique hotel in Johannesburg te zitten voor Kerst. Daarna worden we in Kimberley ontvangen in een guest house door familie van Connie en Gordon. Tot de volgende keer dat we internet hebben!
Zuid-Afrikaanse groetjes,
Els
Geen opmerkingen:
Een reactie posten