Het gaat vooruit, het gaat vooruit, het gaat VEEL TE SNEL vooruit!

Hallo allemaal, 

Blij dat jullie weer klaar zitten om te lezen over al mijn verhalen.

Op stage niet echt iets spectaculair gebeurd.
Op dinsdag troffen we 's morgens wel een keuken in chaos aan. Er waren namelijk kakkerlakken op bezoek. En niet een paar, hoor... neenee, ze waren met een heel leger.
Op woensdag even een emotioneel momentje gehad. één van mijn jongens, 16 jaar, super lief, wil tijdens het midden van de dag naar huis. Als ik met hem een gesprek heb, blijkt dat er enkele jongens dingen tegen hem gezegd hebben waardoor hij zichzelf het niet waard vind om in het centrum te zijn en eten te krijgen. Uiteindelijk kan ik hem overtuigen van het tegendeel waarop hij mij oprecht bedankt voor het gesprek en er voor hem te zijn. Hij kijkt me aan met een gigantische smile. Mijn hart breekt toch een beetje vanbinnen op die moment. Als ik jongens meeneem naar België, dan is hij er gegarandeerd bij. Wat een schatje! Hartverscheurend om te zien dat iemand zo naar beneden gehaald kan worden.

Op donderdagavond zijn we nog eens naar Boardwalk geweest om naar de lichtshow te kijken. Het was een andere als de vorige keer, de zomereditie nu. Jaja, het wordt hier zomer ipv winter, whoop hoop. We gingen hier heen omdat Marjoke, vrijwilligster die ook al tijdje bij ons woont, nog niet op Boardwalk was geweest. Even rondwandelen en DAN...... Desert bij SPUR! Fudge Picasso... Jam jam jam. Voor zij die niet weten wat dit is, check de foto op één van mijn vorige blogs, hmmmmmm.
En dan waren we nog net op tijd om de tweede lichtshow van de avond te zien. Lucky us!

Vrijdag eerst naar stage, als enigste stagiaire, dus lekker rustig aan taken werken. 's avonds ben ik, sorry chirovrienden, naar de SCOUTS geweest. Cyril, zoon van mijn gastouders, zit hier in de scouts, dus ging ik een avondje mee. Jammer genoeg was vlaggenstok niet zo'n ideaal spelletje voor de Zuid-Afrikanen, maarjah... Ze hebben zich geamuseerd en zullen de Belgische spelletjes ook niet zo rap vergeten.

Tinne! Ze spelen daar ook tikkertje inktvis. 

Spel waarbij de ploeg een touw moest gooien naar persoon aan de overkant. Deze legt dan een speciale knoop die ze allemaal moeten kunnen rond een andere persoon, waarop de ploeg deze naar zich moet trekken. Deze persoon is van een andere ploeg en moet zich UITERAARD verzetten.

Zaterdag heeft Connie ons dan een voormiddagje meegenomen naar het stadscentrum. Allereerst op het programma: het trotseren van de CAMPANILE! 204 treden omhoog en dat heeft dus gene lift é!

Campanile

Daarna een beetje door het centrum geslenterd: bibliotheek gezien, winkelstraat gezien, ...
Dan op naar Donkin hill waar er een vuurtoren staat. Ja, je raad het al, die hebben we ook maar eens even beklommen.

Monument van Nelson Mandela

Vuurtoren

Uitzicht vanop de vuurtoren over Port Elizabeth (gedeelte richting zee)

Kleine smalle trapjes in die vuurtoren, ni te doen!  

Dan op naar het huis voor de lunch. Hm, toast met choco! En dan op naar Sea view lion park! Voor de aandachtige lezers: Ja, ik ben daar al eens geweest! Maar omdat Marjoke nog niet was geweest, gingen we nog maar eens mee. Deze keer zagen we ook enkele diertjes die we nog niet hadden gezien.

Stokstaartjes! 

Panter

Lynx

Giraf. ok, deze hadden we al gezien, maar deze liep zo mooi voor ons op de weg dat hij toch nog even vermeld moest worden. 

En ja, natuurlijk, vorige keer hebben we met de kleine tijgertjes en leeuw van 3 maanden geknuffeld. Dus vandaag waren Ice en Igor, een witte leeuw en witte Bengaalse tijger aan de beurt. 1 jaar oud. 

Op zondag zijn we dan in Kwamagxaki, een township, naar de Good News Community Church geweest. Een echte lokale kerk dus waar we dus zeer opvallend de enige blanken waren. Wat een ervaring! Veel gezang, gedans en luide gebeden, mensen die volledig opgaan in hun gebeden en dus ook op de grond vallen, veel emotie, mensen die met doeken klaar staan om mensen af te dekken die in trance op de grond vallen (dit is geen ritueel, maar is om de zedelijkheid/ zichtbaarheid van de onderbroeken te beschermen), ... Once in a lifetime experience. Dit maak je nooit meer mee. 

Vanvoor een koor, danseressen met rode 'schorten' dansen voor het podium. Soms zo, soms met attributen.

Zo, dat was het weer! Tot volgende week (die er ongetwijfeld weer veel te snel zal zijn)! 

Zuid-Afrikaanse groetjes, 

Els 

P.S.: Vergeet niet om via de link van Amava VZW die hiernaast staat KERSTKAARTJES te kopen!