De sprong van mijn leven gewaagd... letterlijk!

Hallowkes!

Weer een nieuwe week en dus weer een nieuwe blog. We zijn deze week iets sneller met schrijven, maar er zijn dan ook spannende dingen gebeurd dus... Hoewel jullie wel moeten wachten tot we bij zaterdag zijn om te weten wat voor spannends er juist gebeurd is. Ok, we beginnen er aan.

Op maandag zijn we weer naar stage gegaan. Vandaag ging Sanchia een groupcounseling doen omdat de gsm van één van de stagiaires gestolen was in de vorige week. Dit was wel ingrijpend, omdat de kinderen hier bij het begin van de sessie niet over waren ingelicht, maar wel alle foute dingen van stelen konden benoemen. Toen gemeld werd dat de gsm gestolen was, werden ze allemaal redelijk stil. Als 'sanctie' werden ze dan ook allemaal vroeger naar huis gestuurd en bestond de namiddag voornamelijk uit administratie. *ZUCHT*


Dinsdag hadden we eens geen girlsgroup omdat ze moesten voorbereiden voor de examens en dus allemaal flink in de les moesten zitten. Dus in de voormiddag weer administratie. *ZUCHT*
Daarnaast 2 jongens op het centrum gehad vandaag die nogal moeilijk wandelden. Toen we dan zeer bezorgd vroegen wat de oorzaak was, moest ik toch even slikken bij het horen van het antwoord. Ze hadden namelijk (nadat we ze al eerder hadden gewaarschuwd om dit niet te doen) zich laten besnijden bij de één of de andere kwakzalver, omdat ze dan denken dat ze geen SOA's kunnen krijgen. *Dubbele Zucht*
Vandaag ook weer allemaal nog een dagje vroeg naar huis gestuurd, dus nog meer administratie.

Woensdag hadden de kinderen examens. Zoveel mogelijk proberen aan te moedigen dus... Even nog een 3-tal intakes tegelijk doen van 3 jonge kinderen waar de moeder niet naar omkijkt en die dus door een vrouw van hun kerk naar het centrum werd gebracht. Bleek dat moeilijker te zijn dan gedacht. Bij de vraag wat hun achternaam was vielen ze al stil. Blijkbaar kennen ze alleen hun voornaam en weten ze niet wat het woord achternaam betekend (ook niet bij het geven van 3 verschillende Engelse synoniemen). Zonder schoenen aan en volledig gedesoriënteerd dan maar naar de laagste klas gebracht, waar ze toch een beetje hun draai vonden op den duur. Op het einde van de dag voelden ze zich volledig thuis.  Omdat we onze maag nu wel meer dan vol hadden van administratie, gingen we voorbereidingen treffen voor het knutselen tijdens het holiday programma. De kinderen gaan allemaal een foto krijgen en daar gaan we dan kadertjes rond maken met houten ijslollystokjes. Dit kunnen ze dan als kadootje geven aan familie. Natuurlijk is dat wel veel leuker als de stokjes een leuk kleurtje hebben, dus Marijke en ik met voedselkleurstof aan de slag. Sanchia had ons gezegd dat het op waterbasis was en dus gemakkelijk af te wassen. NIET DUS! Na 3 uur stokjes kleuren, in mijn geval in blauw en groen, wilden we onze handen wassen. DON'T TRY THIS AT HOME! Ge krijgt dat er dus NIET af é! Dus jah, het gevolg: ik heb 2 dagen met groene en blauwe vingers rondgelopen (Mama, moemoe en vava zijn getuige via skype) en ik heb nog steeds een beetje groen en blauw op mijn nagels.

Donderdag zijn we maar even op stage geweest in de namiddag. We zijn namelijk een stage-toer gaan doen. Samen met de Nederlandse studenten hebben we elkaars stageplaatsen bezocht. Heel interessant om verschillende voorzieningen en plaatsen te zien, maar ik ben toch blij met mijn plekje.

Vrijdag was er niet veel te doen op stage, dus ben ik met Catherine mee geweest in de voormiddag. Zij had price-giving op het GEM-project. Zij werkt daar als manager met jongeren die daar onderwijs volgen. (om het even simpel en kort uit te leggen)

EN DAN KOMEN WE AAN ZATERDAG!! Vandaag heb ik dus letterlijk de sprong van mijn leven gemaakt! Samen met Marijke en Sanchia (the boss) en ook haar man en 2 van de kinderen zijn we naar Stormsrivier gereden waar Marijke, Sanchia en ik dan gingen bungeejumpen van de hoogste bungeejump-brug van de WERELD! Een geweldige ervaring. Ook erg grappig dat we elkaar heel de tijd aan het motiveren waren en het daarom maar teambuilding noemden (ook al was de helft van het Kamvalethu team niet aanwezig). Toen wij naar de brug moesten, ontmoette ik daar ook nog even de EERSTE BELG die ik hier in Zuid-Afrika ben tegengekomen. Hij was zeer blij om nog eens Vlaams te praten. Oorspronkelijk afkomstig van Sint-Niklaas. Hij had al eerder gesprongen, maar was hier nu met zijn vriendin als verrassing voor haar. Wat zij echter ook niet wist was dat hij haar na haar sprong, bij aankomst terug boven op de brug, ten huwelijk zouden vragen. En wij waren daar natuurlijk getuige van!

Onze groep. De kerel met de pet is de Belg :) 

Ik in vrije val

Ik die bijna terug boven was, waarna ze ook even aan mijn voeten kriebelde om zeker te zijn dat mijn bloedcirculatie ok was. 

Freek, onze gids naar en van de brug. 

Jammer genoeg krijg ik het filmpje hier voorlopig niet opgezet, maar mensen die mij op facebook hebben, die hebben het waarschijnlijk al gezien. 

Zondag heb ik dan eerst nog wat voor school gewerkt. In de late namiddag dan met Connie, Gordon en Marjoke naar het strand op Sea view geweest. Lekker op de rotsen geklommen en schelpen gezocht. Daarna even snel langs huis en dan met de familie mee naar de kerk van Connie en Gordon voor een kersttoneelstuk. Weer een hele andere kerk dan degene waar ik al geweest ben. In het midden van het toneelstuk kregen we ook nog marshmallows, beetje vreemde ervaring in een kerk, maar ze smaakten. En dan na de kerkdienst moesten we naar de aanpalende leslokalen omdat daar allemaal eten stond. Connie drong dan aan om snel eten te nemen voor het allemaal weg was, dus ik waagde een poging. Na 2 minuten heb ik maar alles gegrepen dat er lekker uitzag om dan te maken dat ik weg was bij de tafel voor ik omver gelopen zou worden door de vele mensen die zich rond de tafel aan het verzamelen waren. 

Zo dat was het dan weer. Alweer een week voorbij. Voor ik het goed en wel besef ga ik al thuis staan denk ik. Dus als iemand een manier weet om de tijd toch een beetje te vertragen, gelieve hier een reactie te posten. Alvast bedankt! 

Zuid-Afrikaanse groetjes!